W ujęciu stomatologicznym okluzja to wzajemny kontakt między zębami łuku górnego oraz dolnego. Inaczej mówiąc, jest to sposób wzajemnego ułożenia zębów szczęki górnej względem zębów szczęki dolnej, czyli żuchwy. Choroba okluzyjna polega zatem na zaburzeniu pracy zębów, mięśni żucia oraz czasem stawów skroniowo-żuchwowych, a jej następstwem są nadmiernie napięte mięśnie odpowiedzialne za proces żucia , nadmierne starcie zębów oraz często dolegliwości bólowe, w tym bóle głowy i karku.
dyskomfort podczas żucia (jeden z pierwszych objawów tej choroby),
ścieranie się zębów oraz pojawiające się odpryski na szkliwie,
zgrzytanie zębami (BRUKSIZM),
nadwrażliwość zębów na bodźce termiczne,
rozchwianie i przemieszczenia zębów,
nadmiernie napięcie mięśni żucia,
częste poranne bóle głowy i karku
odkruszanie się zębów oraz uszkodzenia znajdujących się w jamie ustnej uzupełnień protetycznych,
przeskakiwanie i trzaski w stawie skroniowo-żuchwowym
Objawy choroby okluzyjnej, często nie zauważone przez pacjenta mogą doprowadzić poważnych konsekwencji zdrowotnych, nie tylko jamy ustnej i zębów.
Problemy okluzyjne narastają latami. Dysfunkcja narządu żucia przebiega wieloetapowo i początkowo może nie powodować większych dolegliwości.
Kliknij tutaj, aby przejść do cennika.
Do głównych przyczyn występowania choroby okluzyjnej zalicza się:
wady zgryzu
wady postawy ciała
parafunkcje (obgryzanie paznokci, nagryzanie warg, policzków, ołówków oraz bruksizm – zgrzytanie i zaciskanie zębów)
braki zębów, które powodują przemieszczanie się innych zębów, co powoduje niewłaściwe kontakty między zębami łuku górnego i dolnego
nieprawidłowo dopasowane uzupełnienie protetyczne – korona, most lub proteza
nieprawidłowo dopasowane wypełniania w zębach
nieprawidłowo wyrznięte „zęby mądrości”
silny, długotrwały stres.
Najważniejszym etapem w leczeniu choroby okluzyjnej jest właściwa diagnostyka polegająca na badaniu nie tylko zębów ale całego układu mięśniowo-stawowego
Jednym z etapów leczenia choroby okluzyjnej jest zastosowanie terapii szyną (np szyną MAGO) Jest to przezroczysta nakładka na zęby, które uniemożliwiają ich zaciskanie, wywołując w ten sposób relaksację mięśni i stabilizację w stawach skroniowo-żuchwowych. Nakładka, wykonywana jest po pobraniu wycisku.
Właściwie prowadzona terapia szyną najczęściej wymaga wizyt kontrolnych często wspomaganych zabiegami z zakresu fizjoterapii
Po etapie szynoterapii zostaje wdrożone odpowiednie leczenie, ekwilibracja (korekta zgryzu), ortodontyczne lub protetyczne